Ik ben altijd vrij gesloten geweest, ik praat moeilijk over dingen die me bezighouden of over mijn gevoelens. Ik paste me altijd aan aan de ander,  om aardig gevonden te worden en om vooral geen ruzie te krijgen. Ik gaf niet aan wat ik zelf wilde. Vond mezelf niet belangrijk. Dit speelt eigenlijk al vanaf mijn jeugd. Toen dit me uiteindelijk  mijn huwelijk kostte en ik allerlei spanningsklachten kreeg was het tijd hier wat aan te doen. Ik had het idee dat ik niet kon voelen, ik dacht zelfs dat ik geen gevoel meer had. Niemand kon me (aan)raken.

Haptotherapie is een combinatie van praten en kontakt maken door middel van aanraking. Twee dingen die me heel veel moeite kosten maar juist daarom voor mij waarschijnlijk de juiste therapie. Waar ik het meest van zou kunnen leren.

Zo kwam ik bij Renske terecht.

De eerste paar sessies hebben we alleen gepraat, mijn lichaam was zo gespannen dat aanraken nog niet kon. Renske liet me wat ontspanningsoefeningen zien en doen zonder me aan te raken.

Toen ik later op de bank kon gaan liggen om aangeraakt te worden was dat heel spannend voor me. Hoe reageert mijn lichaam op aanraking, wat ga ik voelen, kan ik het gevoel toelaten etc etc.

Langzaam maar zeker boekte ik vooruitgang. De spanning verdween uit mijn lichaam. We praten veel, nog steeds iets wat ik niet makkelijk doe, maar Renske helpt me door de juiste vragen te stellen en me vertrouwen te geven. Bij de behandeling op de bank word ik (aan)geraakt in mijn gevoel waardoor ik mijn emoties beter kan herkennen en kan plaatsen.

Dankzij de haptotherapie ben ik meer open geworden naar andere mensen, durf meer van mezelf te laten zien. Ik voel me letterlijk beter in mijn vel en ik krijg steeds meer inzicht in de verbinding tussen denken en voelen.

Interesse of een vraag?

Laat het mij weten en dan neem ik zsm. contact met je op.